Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Fizjoterapeutów

Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Fizjoterapeutów

25-07-2023

Wniosek o zwołanie Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów

Na podstawie art. 76 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz. U. z 2022 r. poz. 168 i 1733) niniejszym wnosimy o zwołanie Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów w celu odwołania Pana Tomasza Dybka z funkcji Prezesa Krajowej Rady Fizjoterapeutów i wyboru nowego Prezesa Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Samorząd, w myśl ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz. U. z 2022 r. poz. 168 i 1733), zwanej dalej ,,ustawą”, sprawuje pieczę nad prawidłowym wykonywaniem zawodu, zaś wybrani na KZF jego przedstawiciele, winni są godnie reprezentować fizjoterapeutów przed organami rządowymi i organizacjami pozarządowymi, dbać o rozwój zawodu i należne mu miejsce w zmieniającym się systemie ochrony zdrowia, kreować te zmiany i zabiegać o nowe kompetencje zawodowe adekwatnie do potrzeb społecznych.

Tomasz Dybek, jeszcze jako wyłącznie przewodniczący Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pracowników Fizjoterapii (OZZPF) w piśmie z dnia 23 grudnia 2021 r. , w imieniu OZZPF, zwrócił się do Ministra Zdrowia z wnioskiem o ustawowe rozwiązanie Krajowej Izby Fizjoterapeutów (KIF).

Mimo tej deklaracji dotyczącej istnienia samorządu zawodowego fizjoterapeutów, wystartował i wygrał wybory na Prezesa II kadencji KRF w maju 2022 r. W pierwszym roku pełnienia funkcji Prezesa KRF, T. Dybek doprowadził do sytuacji, w której nie tylko nie dokonał żadnych istotnych zmian, ale z każdym kolejnym miesiącem pogłębia chaos i destrukcję KIF.

Powyższe skłania do refleksji, iż w ten sposób T. Dybek może realizować swój wcześniejszy cel skierowany na rozwiązanie KIF, tyle że od środka poprzez doprowadzenie do jej samounicestwienia tj. sytuacji, w której fizjoterapeuci sami będą występować z KIF lub KIF popadnie w takie kłopoty finansowe lub prawne, które uniemożliwią jej dalsze funkcjonowanie.

Jako fizjoterapeuci zrzeszeni w KIF wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec działań T. Dybka na szkodę samorządu zawodowego, którego jesteśmy członkami, w tym szczególnie wobec:

  1. sposobu, w jaki wydatkowane są środki finansowe, bez kontroli i pełnej tak szeroko zapowiadanej transparentności, skutkujące pogłębiającym się kryzysem finansowym Izby;
  2. braku dobrego zarządzania i jasno sprecyzowanych planów rozwoju Izby, w tym wywołanego chaosu w strukturze KIF;
  3. łamania zasad funkcjonowania organów Izby określonych w ustawie i uchwałach Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów oraz w przyjętych regulaminach pracy tych organów;
  4. działań obniżających prestiż zawodu, ograniczających zaufanie do samorządu, niweczących cały dotychczasowy dorobek Izby;
  5. pogłębiającego się kryzysu wywołanego nieprawdziwymi informacjami i manipulacjami, czego przykładem było postępowanie w sprawie głosowania uchwały podwyższającej wysokość składki, mimo przedwyborczych deklaracji o jej obniżeniu.

Dlatego wnioskujemy o zwołanie Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów celem odwołania T. Dybka z funkcji Prezesa KRF i powołania nowego Prezesa.

Uzasadnienie szczegółowe:

1. Podwyższenie wysokości składki członkowskiej obarczone istotną wadą prawną uniemożliwiającą pobór składki członkowskiej od 1 sierpnia br.

Uchwałą nr 261/II KRF z dnia 13 czerwca 2023 r. podwyższono od 1 sierpnia 2023 r. wysokość składki członkowskiej w KIF do 45 zł (taka kwota wynika z komunikatu zamieszczonego na stronie KIF https://kif.info.pl/informacje/od-1-sierpnia-waloryzacja-skladek-czlonkowskich-kif/). Będzie ona z pewnością wzrastała co roku, ze względu na wprowadzony mechanizm jej waloryzacji.

Wskazujemy, iż dla fizjoterapeutów było to całkowite zaskoczenie, bowiem Prezes KRF, łamiąc Regulamin KRF, dopuścił do porządku obrad głosowanie nad projektem uchwały. Projekt uchwały nie został przedstawiony członkom KRF w terminie 7 dni wymaganym w Regulaminie KRF.

Wskazujemy na brak jakiegokolwiek dialogu ze środowiskiem, w tym brak konsultacji. Nie tylko nie odbyła się dyskusja w środowisku, ale nawet w ramach organu – KRF, który jest do tego powołany.

Na profilu KIF na Facebook’u T. Dybek chwali się spotkaniami z przedstawicielami NFZ lub innych samorządów zawodowych, ale co do planu podwyższenia składek nie przedstawiono jakiejkolwiek informacji. Obecnie na stronie KIF łatwiej odnaleźć grafikę z bezpodstawnym obciążeniem odpowiedzialnością w tym zakresie organów poprzedniej kadencji, która pozostawiła budżet KIF z dużą nadwyżką, niż naprawdę rzetelną informację wskazującą powody podjęcia uchwały dotyczącej przecież każdego fizjoterapeuty.

T. Dybek jako kandydat na stanowisko Prezesa KRF domagał się obniżenia składki z 25 do 5 zł, a po objęciu tej funkcji podniósł ją niemal dwukrotnie do kwoty 45 zł i kwota ta będzie rosła z każdym rokiem. Rodzi się wiec pytanie o wiarygodność obecnego Prezesa KRF.

Przegłosowana przez część członków KRF uchwała budzi nie tylko zastrzeżenia co do jej zasadności, ale również poważne wątpliwości prawne.  

Zmiana wprowadzona uchwałą nr 261/II KRF jest obarczona istotną wadą prawną uniemożliwiającą pobór składki członkowskiej od 1 sierpnia br. Zgodnie bowiem z brzmieniem przepisu określającego wysokość składki po zmianie, podstawą ustalenia wysokości składki jest 0,75% wynagrodzenia zasadniczego ustalanego dla fizjoterapeuty zatrudnionego na stanowisku z wymaganym średnim wykształceniem, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Tymczasem, ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych posługuje się pojęciem „najniższego wynagrodzenia zasadniczego” i taka i tylko taka wysokość ustalona jest w załączniku do ustawy dla fizjoterapeuty z wymaganym wykształceniem średnim. Pojęcie „wynagrodzenie zasadnicze” używane w ustawie odnosi się jedynie do wynagrodzenia konkretnego pracownika podlegającego ustawie, które musi być nie niższe niż najniższe. Tym samym, w świetle aktualnego brzmienia § 1 uchwały nr 351/I KRF, zmienionej uchwałą nr 261/II KRF 0,75%, wynagrodzenia zasadniczego ustalanego dla fizjoterapeuty zatrudnionego na stanowisku z wymaganym średnim wykształceniem, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych nie da się ustalić.

Oznaczać to może brak prawnej podstawy do ustalenia wysokości składki obowiązującej od 1 sierpnia br. Wadliwy prawnie jest także mechanizm waloryzacji składki określony w § 1 ust. 3 uchwały nr 351/I KRF, zmienionej uchwałą nr 261/II KRF, który stanowi: „W przypadku podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego, o którym mowa w ust. 1, składka członkowska podlega waloryzacji od dnia 1 sierpnia danego roku kalendarzowego”. Nawet pomijając nieprawidłowość użycia pojęcia „wynagrodzenie zasadnicze”, to podkreślenia wymaga, że ustawa przewiduje mechanizm podwyższania wynagrodzenia zasadniczego konkretnego pracownika (art. 3a: podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym). Czyli przepis § 1 ust. 3 też odnosi sie do czegoś, czego nie ma w przepisach, do których odsyła. Powyższe może utrudnić, a nawet uniemożliwiać opłacanie składek w ogóle, a w konsekwencji może zagrozić płynności finansowej KIF jako osoby prawnej, albowiem składki stanowią podstawowe źródło dochodów KIF.

Niezależnie od powyższego, w dniu 4 lipca br. odbyło się głosowanie w trybie obiegowym w celu uchylenia ww. uchwały 261/II KRF z dnia 13 czerwca 2023 r. i rozpoczęcia merytorycznej dyskusji nad ustaleniem nowej wysokosci składki na kolejnych posiedzeniach KRF. W protokole z głosowania wskazano na 22 głosy oddane za uchyleniem uchwały, 1 głos sprzewciwu oraz 6 głosów wstrzymujących się. Jednocześnie przedstawiono informacje o zgłoszeniu zgodnie z § 17 ust. 3 Regulaminu KRF, 39 sprzeciwów co do trybu głosowania i decyzji o przeniesieniu głosowania na posiedzenie KRF. Niemniej z uwagi na fakt, iż skuteczne wniesienie sprzeciwu zgodnie § 17 ust. 3 Regulaminu, wymaga pisemnego uzasadnienia, a takie nie zostały udostępnione członkom Rady, to zasadne może być uznanie, że sprzeciwy te były nieskuteczne, a wobec uzyskania zwykłej większości głosów uchwała ta została przegłosowana. Tym  samym  faktycznie mogło dojść do uchylenia uchwały 261/II KRF zmieniającej wysokość składki członkowskiej, czego jednak Prezes KRF nie przyjmuje do wiadomości.

2. Opóźnienia w realizacji projektu unijnego.

Realizacja i prowadzenie pierwszego etapu projektu unijnego pn. „FIZJO-LEARNING – większe kompetencje w pracy z pacjentem chorującym na choroby zakaźne, w tym COVID-19”, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (projekt nr POWR.07.01.00-00-0005/22), w tym pozyskanie środków i podpisanie umowy na dofinansowanie w wysokości ok. 77 mln zł, zaplanowanie oraz pierwsze miesiące pracy nad przygotowywaniem zarówno od strony merytorycznej tj. przygotowania ok. 180 programów szkoleń w 8 dziedzinach fizjoterapii, ale również przygotowanie infrastruktury informatycznej (platforma e-learningowa FIZJA) i struktury organizacyjnej w biurze KIF, zdolnej do podjęcia się relizacji takiego zadania, przypadły jeszcze na okres pierwszej kadencji. Realizacja projektu, od 1 czerwca 2022 r., przypadła w udziale drugiej kadencji, co wymaga niezwykle profesjonalnego i mertorycznego podejścia ponad „podziałami” dla dobra społeczności fizjoterapeutów i przyszłości Izby.

Platforma FIZJA, zgodnie z przygotowanym projektem i planem realizacji, miała być gotowa na 1 lipca 2022 r., a szkolenia stacjonarne miały rozpocząć się w październiku 2022 r. Jednakże platforma uruchomiona została pod koniec listopada z kilkoma zaledwie programami szkoleń, a szkolenia stacjonarne ruszyły dopiero w styczniu 2023 r.

Z początkiem kadencji T. Dybek rozwiązał umowy z kluczowymi pracownikami Biura KIF odpowiedzialnymi za projekt, w szczególności prawie ze wszystkimi pracownikami Działu Cyfryzacji. Wymieniona została również niemalże cała kadra Działu Prawnego. Rozwiązano także umowy z osobami odpowiedzialnymi za koordynację merytorycznego przygotowania programów szkoleń online oraz stacjonarnych. Na marginesie tylko należy wskazać, że pracownicy Biura KIF odchodzić mogli także z powodu działań nowego kierownictwa KIF, w szczególności Prezesa KRF.

Wdrożenie się nowych pracowników i ekspertów, w tym również zawirowania przy wyłanianiu wykonawców, spowodowały wielomiesięczne opóźnienia.

Ta nieodpowiedzialna polityka kadrowa doprowadzić może do braku realizacji projektu i konieczności zwrotu otrzymanych środków wobec niespełnienia celów projektu.

Warto także wziąć po uwagę daleko idące konsekwencje decyzji o podniesieniu składki członkowskiej w trakcie realizacji ww. projektu, gdzie jednym z kryteriów uczestnictwa fizjoterapeuty w szkoleniach jest opłacona składka członkowska. Należałoby zatem rozumieć, iż fizjoterapeuci przystępujący do projektu w drugiej połowie br będą musieli  spełniać inne, wyższe kryteria, aniżeli Ci z pierwszej połowy roku.

3. Polityka finansowa KIF – realne zagrożenie utraty płynności finansowej.

Ogromne zastrzeżenia budzą prezentowane w uchwałach budżetowych rozliczenia projektu uninjnego pn. „FIZJO-LEARNING”, zwłaszcza w zakresie rozliczenia kosztów pośrednich, stanowiących 10% wartości projektu, tj. kwoty około 7 mln zł. T. Dybek nie przekazuje szczegółowych informacji, ani na co są przeznaczane te środki, ani w jakiej wysokości. W przypadku niezrelizowania projektu w całości tj. do 31.12.2023 r., KIF utraci przyznaną i niewykorzystaną różnicę dotacji, ale co istotne, będzie zobowiązana do proporcjonalnego rozliczenia kosztów pośrednich i zwrotu być może już wydanych środków – co może skutkować koniecznością pokrycia różnicy ze środków własnych i  w konsekwencji  ryzykiem utraty płynności finansowej. 

W uchwale aktulizującej budżet na rok 2023 (Uchwała nr 211/II KRF z dnia 25 kwietnia 2023 r.) wskazano deficyt na blisko 5 mln zł. Prezes T. Dybek nie był w stanie udzielić odpowiedzi skąd tak duże wydatki, ani z czego pokryta zostanie potencjalna strata. Cały budżet KIF, oszacowany na kwotę 29 749 322 zł, budzi wiele pytań pozostawionych bez odpowiedzi, w tym realne oszacowane przychody Izby wskazane na poziomie 21 953 653 zł oraz dodatkowe prognozowane wpływy z tytułu opłaty za wydanie praw wykonywania zawodu, wpisu do rejestru praktyk czy windykacji zaległych składek, wskazujące na poziom 24 767 287 zł.

Wartym odnotowania jest również fakt zlecenia przez T. Dybka prywatnej firmie audytu na kwotę 200 tys. zł (kwota wskazana w budżecie), który właściwie potwierdził ekspertyzy biegłych rewidentów o prawidłowości wydatków poniesionych w pierwszej kadencji, ale na potrzeby komunikacji zewnętrznej posłużył do działań tłumaczących podniesienie składki członkowskiej (raport z audytu opublikowano w Portalu Fizjoterapeuty). Notabene, mimo zapytania w trakcie posiedzenia KRF, jak i w trybie dostępu  do informacji publicznej, nie przekazano protokołu z przeprowadzonego postępowania konkursowego, jak i rzeczywistych kwot wydatkowanych na realizację ww. audytu. Nie odniesiono się także do zapytania, czy ujawnienie informacji handlowych kontrahentów oraz danych identyfikujących poszczególnych pracowników Biura KIF (prezentowanych podczas posiedzenia KRF w dniu 13 czerwca 2023 r.), w którym uczestniczyli nie tylko członkowie KRF, uzyskało akceptację Inspektora Ochrony Danych KIF i było w zgodzie z RODO. W każdym razie osoby te nie zostały poinformowane o takim celu przetwarzania ich danych.

Niegospodarność i pozbawiona wszelkiej transparentności działalność finansowa oraz brak kontroli wydatków wskazywanych w kolejnych punktach poniżej mogą stanowić łącznie poważne ryzyko dla dalszego funkcjonowania Izby.

4. Łamanie przepisów postępowania administracyjnego, skutkujące wydaniem praw wykonywania zawodu z rażącym naruszeniem prawa.

Przykładem jest m. in. uchwała 167/II KRF z dnia 15 lutego 2023 r. w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty, która została podjęta w trybie obiegowym z rażącym naruszeniem prawa, bowiem nie wszyscy członkowie KRF byli powiadomieni o głosowaniu. Zgodnie z § 17 ust. 3 Regulaminu KRF projekt uchwały przeznaczonej do rozpatrzenia w trybie obiegowym przesyła się członkom KRF na adres poczty elektronicznej członka KRF, określając termin na oddanie głosu lub zgłoszenie sprzeciwu co do trybu podjęcia uchwały oraz wskazując adres poczty elektronicznej, na który należy oddać głos albo zgłosić sprzeciw.

Mając na uwadze treść powyższego paragrafu, możliwość głosowania w trybie obiegowym uzależniona jest od zawiadomienia wszystkich członków KRF oraz przesłania im projektu uchwały na ich adres poczty elektronicznej. Wiadomości o głosowaniu w trybie obiegowym oraz projektu uchwały nie otrzymało jednak na swój adres poczty elektronicznej czterech członków Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Godzi to w interesy osób, które zostały wskazane w uchwale jako osoby, które uzyskały prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Osoby te mogą ponieść daleko idące konsekwencje prawne, z unieważnieniem ich prawa wykonywania zawodu włącznie. Dodatkowo Krajowa Rada Fizjoterapeutów może z tego tytułu ponosić również odpowiedzialność odszkodowawczą wobec takich osób.

Uchwała ta została bowiem podjęta z rażącym naruszeniem prawa i jako taka powinna była zostać wyeliminowana z obrotu, zanim otrzymały ją strony postępowania. Należy podkreślić, że rażące naruszenie prawa, które miało miejsce w opisywanej sprawie, może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji, co oznacza, że osoby ujęte w tejże uchwale mogą utracić prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 743/22, stwierdzono wprost, że ”rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 in fine może być również: wydanie decyzji przez organ kolegialny w niezgodnym z przepisami składzie”.

W opisywanej sprawie właśnie taka sytuacja miała miejsce, bowiem nie zostali powiadomieni o głosowaniu wszyscy członkowie KRF, a zatem skład organu podczas głosowania był wadliwy i uchwała (decyzja administracyjna) jest obarczona wadą, która jest podstawą stwierdzenia nieważności uchwały.

O tym fakcie T. Dybek został poinformowany i został złożony wniosek o naprawienie tej sytuacji, bowiem uchwały nie zostały wówczas jeszcze wysłane do stron postępowania.

Mimo zgłoszenia sprawy drogą elektroniczną w dniu następnym po głosowaniu i wniosku o powtórzenie głosowania – odpowiedź zwrotna nastąpiła po tygodniu, ze stwierdzeniem, że nie miało to wpływu na wynik postępowania (na marginesie, oznacza to również, że T. Dybek nie musi zawiadamiać wszystkich członków KRF o terminie planowanych głosowań).

Możliwe było zatem bezproblemowe rozwiązanie zaistniałej sytuacji, które jednak zostało zlekceważone przez T. Dybka. Co więcej, zgłoszona do porządku obrad posiedzenia KRF w dniu 7 marca 2023 r. zgodnie z Regulaminem KRF uchwała „naprawcza” tj. uchylająca uchwałę nr 167/II KRF z dnia 15 lutego 2023 r. z wadą prawną i ponowne głosowanie nad przyznaniem praw wykonywania zawodu fizjoterapeutom wskazanym w ww. uchwale, nie została nawet dopuszczona do głosowania.

5. Powołanie koordynatorów wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów spośród osób niebędących członkami tego organu.

Z inicjatytwy T. Dybka podjęto uchwałę nr 34/II KRF z dnia 12 lipca 2022 r. w sprawie Koordynatorów Wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów. Uchwała nadaje Prezesowi KRF uprawnienie do wyznaczenia spośród fizjoterapeutów z danego województwa Koordynatorów Wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Na mocy uchwały nr 34/II KRF, T. Dybek w dniu 19 lipca 2022 r. powołał 19 koordynatorów wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów, w tym 9 niebędących członkami KRF, a w większości także nawet nieposiadających mandatu delegata na II Krajowy Zjazd Fizjoterapeutów.

Pomimo tego, że jest mowa o koordynatorach wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów ww. uchwała umożliwia wyznaczenie takiego koordynatora spoza gremium KRF i powierzenie mu zadań należących, zgodnie z art. 77 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, wyłącznie do KRF.

Uchwała w naszej ocenie narusza art. 64 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, tworząc inne organy samorządu zawodowego fizjoterapeutów nieprzewidziane w ustawie, w których skład mogą wejść osoby niewybrane przez fizjoterapeutów w wyborach do samorządu zawodowego. Ponadto uchwała powierzyła koordynatorowi wojewódzkiemu KRF zadania zastrzeżone dla Krajowej Rady Fizjoterapeutów, w szczególności wymienione w art. 77 pkt 1 i 10 w zw. z art. 62 ustawy.

Zgodnie bowiem z podjętą uchwałą do zadań koordynatorów należy:

  1. współpraca z konsultantami wojewódzkimi w dziedzinie fizjoterapii;
  2. inicjowanie i udział w spotkaniach z organami administracji publicznej, szkołami wyższymi, czy przedstawicielami lokalnych władz innych zawodów medycznych;
  3. działania na rzecz rozwoju fizjoterapii w regionach;
  4. wykonywanie innych zadań zleconych przez Prezydium Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Działanie T. Dybka nie jest przypadkowe i jest obliczone na świadome ograniczanie praw delegatów wybranych na II Krajowym Zjedzie Fizjoterapeutów do pełnienia funkcji w organach KIF z województw, w których T. Dybek przegrał wybory i nie ma swoich reprezentantów w KRF. Są to działania sprzeczne z wolą fizjoterapeutów wyrażoną w wyborach i pogwałceniem zasad demokratycznych wyborów.

Skutkiem ww. uchwały jest także to, że koordynatorzy tworzą nieformalnie „alternatywną Radę”, która wedle informacji ma się  regularnie spotykać przed oficjalnym posiedzeniem KRF. Mają zdecydowanie większy dostęp do informacji oraz środków finansowych na działalność w regionach w porównaniu do członków KRF. Ponadto członkowie KRF nie są informowani o działaniach prowadzonych przez koordynatorów.

Koordynatorzy niebędący członkami KRF w zasadzie całkowicie przejęli funkcje członków KRF, a także są stałymi uczestnikami wszystkich posiedzeń KRF, a zatem mają dostęp do wszelkich poufnych informacji, które rozpatrywane są przez KRF. 

Jednocześnie członkowie KRF są informowani, że w zasadzie poza udziałem w posiedzeniach KRF nie przysługuje im prawo do jakichkolwiek informacji o działaniu KIF.

Uchwała ta jest także sprzeczna z uchwałą II Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów nr 23/II KZF z dnia 28 maja 2022 r. w sprawie wykazu funkcji w organach Krajowej Izby Fizjoterapeutów, których pełnienie jest wynagradzane oraz w sprawie zasad wynagradzania i wysokości wynagrodzenia osób pełniących obowiązki na określonych stanowiskach.

Powyższa uchwała KZF w § 5 ust. 1 przesądza, że wynagrodzenie miesięczne w wysokości 0,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale, ogłoszonego w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski”, przysługuje wyłącznie członkowi Krajowej Rady Fizjoterapeutów pełniącemu funkcje koordynatora wojewódzkiego. Koordynator, zgodnie z intencją, miał jedynie być osobą odpowiedzialną za koordynację realizacji zadań KRF na obszarze danego województwa we współpracy z Prezesem KRF, Prezydium KRF oraz członkami KRF z danego województwa w zakresie zadań KRF realizowanych w województwie.

Uchwała nr 34/II KRF, przyznając w § 4 koordynatorom niebędącym członkami Krajowej Rady Fizjoterapeutów wynagrodzenie miesięczne, jest sprzeczna z ww. uchwałą KZF, która ograniczyła to wynagrodzenie do członków KRF. Jest także sprzeczna z art. 68 ustawy, który stanowi, że członkowie organów KIF pełnią swoje obowiązki nieodpłatnie, z wyjątkiem funkcji wskazanych w uchwale KZF.

Członkowie KRF w przypadku niepowołania na koordynatora otrzymują wynagrodzenie w wysokości 0,2-krotności przeciętnego wynagrodzenia. W przypadku powołania na koordynatora członka KRF dodatkowy wydatek to 0,3-krotności przeciętnego wynagrodzenia.

W przypadku koordynatora „zewnętrznego”, a więc niebędącego członkiem KRF jest to dodatkowy wydatek w wysokości 0,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia, co jest niecelowe i niezasadne. Jednocześnie w § 5 ust. 2 uchwały nr 23/II KZF wskazano komu przysługuje wynagrodzenie za pełnienie funkcji koordynatora wojewódzkiego KRF i są to jedynie członkowie KRF. W naszej ocenie jest to wydatek całkowicie niepotrzebny, bowiem funkcję koordynatorów wojewódzkich powinni pełnić wyłącznie członkowie KRF.

Wg informacji przekazanych na posiedzeniu KRF w dniu 25 kwietnia br. w trakcie prezentowania aktualizacji uchwały budżetowej (uchwała nr 211/II KRF), na podstawie decyzji Prezesa KRF T. Dybka dziewiętnastu powołanych koordynatorów wojewódzkich otrzymuje następujące wynagrodzenie:

  1. Dziesięciu (10) koordynatorów, będących członkiem KRF otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 0,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku w czwartym kwartale roku poprzedzającego rok wyboru na funkcje danej osoby, ogłaszanego w drodze obwieszczenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” oraz 0,2 wynagrodzenia za członkostwo w KRF, łącznie 0,7 wynagrodzenia, czyli 4 876,15 zł (cztery tysiące osiemset siedemdziesiąt sześć zł 15/100) na jedną osobę miesięcznie.
  2. Dziewięciu (9) koordynatorów, niebędących członkiem KRF otrzymuje 0,5 wynagrodzenia, czyli 3 482,97 zł (trzy tysiące czterysta osiemdziesiąt dwa zł 97/100) miesięcznie.

W budżecie na rok 2023 (uchwała nr 211/II KRF) przewidziano wydatki na poziomie 1 084 971 zł (jeden milion osiemdziesiąt cztery tysiące dziewięćset siedemdziesiąt jeden zł) rocznie na koordynatorów, co daje 90 414,25 zł miesięcznie.

Należy podkreślić, że gdyby T. Dybek powołał koordynatorów wojewódzkich KRF zgodnie z uchwałą 23/II KZF generowałoby to wydatek roczny w wysokości 0,3 x 6965,94 zł x 16 os. x 12 mc = 401 238,14 zł, czyli ponad 683 tys. zł rocznie mniej. W skali 4-letniej kadencji to strata dla KIF w kwocie 2,7 mln zł.

Do T. Dybka wystosowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej, czy to całość kosztów związanych z działalnością koordynatorów, ale odmówiono odpowiedzi w tej sprawie.

Na marginesie należy wskazać, iż na podstawie art. 78 ustawy oraz § 5 uchwały nr 22/II KZF z dnia 28 maja 2022 r. w sprawie podstawowych zasad gospodarki finansowej Krajowej Izby Fizjoterapeutów, na początku 2023 r. wniesiono do Komisji Rewizyjnej wniosek o wszczęcie doraźnego postępowania kontrolnego działalności finansowej i gospodarczej Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz zasadności i celowości ponoszonych wydatków w zakresie wynagradzania koordynatorów wojewódzkich. We wniosku wskazano, że kontroli wymaga sposób wydatkowania środków, prawidłowość przyznanych wynagrodzeń i ich wysokości, a także sprawdzenia całkowitych kosztów i wydatków (w szczególności wynagrodzeń, dojazdów, noclegów, najmu lokali), jakie Krajowa Izba Fizjoterapeutów poniosła na rzecz i w związku z powołaniem koordynatorów wojewódzkich Krajowej Rady Fizjoterapeutów od dnia podjęcia uchwały nr 34/II KRF,  tj. od dnia 12 lipca 2022 r.

Do dnia dzisiejszego Komisja Rewizyjna nie odpowiedziała na powyższy wniosek, co może  świadczyć o tym, że ten niezależny organ, mający na celu kontrolę zasadności i celowości poniesionych wydatków, być może jest pod wpływem T. Dybka i może realizować jego politykę – co byłoby rażącym naruszeniem ustawowej struktury samorządu.

Uchwały nr 32/II KRF oraz nr 34/II KRF  zostały skierowane do Ministra Zdrowia celem ich zaskarżenia do Sądu Najwyższego, ale Minister Zdrowia nie zdecydował o zaskarżeniu ww. uchwał do SN, co oznacza, że kwestia ich zgodności z prawem nie jest jednoznacznie rozstrzygnięta, a praktyka ich stosowania wskazuje, że doszło do naruszenia prawa.

6. Niewykonywanie zadań ustawowych oraz wytycznych II Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów.

1. Zgodnie z art. 72 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty Krajowa Rada Fizjoterapeutów przesyła ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w terminie do dnia 31 maja, sprawozdanie z działalności samorządu fizjoterapeutów za rok ubiegły.

Z informacji uzyskanych z Ministerstwie Zdrowia wynika, że nie dotrzymano tego terminu, i wg stanu na dzień 5 lipca 2023 r. takie sprawozdanie nie zostało złożone. Jest to pierwszy w historii samorządu fizjoterapeutów przypadek, gdy Prezes KRF nie dopilnował tak podstawowej kwestii jak wykonanie sprawozdania z działalności samorządu i przesłanie go do Ministra Zdrowia.

2. Art. 77 ustawy wskazuje listę zadań, do których realizacji Krajowa Rada Fizjoterapeutów jest zobowiązana, w tym w pkt. 2 wskazuje na wykonywanie uchwał II KZF. Jest to zatem ustawowy obowiązek, a nie dobra wola Prezesa.

  • T. Dybek jako Prezes KRF, organizując pracę KRF, nie wywiązuje się z uchwały nr 24/II KZF z dnia 28 maja 2022 r. w sprawie wytycznych działania dla Krajowej Izby Fizjoterapeutów oraz jej organów na lata 2022 – 2026.

Wskazujemy, że brak jest jakichkolwiek działań rozwojowych w określonych obszarach, a  wręcz są one łamane. Zgodnie z § 2 ww. uchwały wskazano główne obszary, w których powinny koncentrować się aktywności Krajowej Rady Fizjoterapeutów: 

  1. edukacja przeddyplomowa;
  2. kształcenie podyplomowe;
  3. digitalizacja i e-zdrowie;
  4. projekty badawczo-rozwojowe;
  5. efektywność i opłacalność kosztowa w rehabilitacji;
  6. wzmacnianie świadomości społecznej;
  7. poszerzanie samodzielności i kompetencji fizjoterapeutów.

W powyższym zakresie trzeba m. in. wskazać, że usunięto Państwowy Egzamin Fizjoterapeutyczny, a T. Dybek wedle naszej wiedzy nie przeprowadził jakiejkolwiek interwencji, a wręcz niejako przyzwolił na jego likwidację, mimo jasno sformułowanego stanowiska KRF podczas posiedzenia KRF dnia 12 lipca 2022 r.

  • Zgodnie z § 2 pkt 3 ww. uchwały, szczegółowym celem jest digitalizacja i e-zdrowie – wspieranie i rozwijanie technologii w obszarze rehabilitacji. W tym szczególnie aplikacji  informatycznych, technologii asystujących oraz nowych rozwiązań technologicznych w codziennej praktyce klinicznej.

Aktualnie brak jest informacji o podjętych  pracach  rozwojowych nad aplikacją Finezjo oraz innymi systemami informatycznymi KIF. Jednocześnie coraz częściej słyszymy o rzekomych wysokich kosztach utrzymania, co może być zapowiedzią likwidacji aplikacji Finezjo.

3. W myśl § 2 pkt 7 ww. uchwały szczegółowym celem jest również poszerzanie samodzielności i kompetencji fizjoterapeutów zarówno w sektorze finansowanym ze środków publicznych jak i komercyjnym. W tym zakresie nastąpiła utrata nabytych kompetencji:

  • na skutek zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. 1118) fizjoterapeuci aktualnie utracili prawo do wykonywania szczepień oraz udzielania teleporad;
  • w projekcie rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie usunięto magistrów fizjoterapii z kręgu osób mających uprawnienie do wystawiania zleceń na określone wyroby medyczne. Uprawnienie to wprowadzono wysiłkiem KIF w 2019 r. Dopiero na skutek oddolnych interwencji fizjoterapeutów T. Dybek zaprezentował stanowisko.

Jednocześnie nadmiernie rozbudowywane są „nieformalne” struktury regionalne, nad którymi wyłączną pieczę wydaje się sprawować T. Dybek. Takie działania nie są ujęte w ww. uchwale II KZF, jak również budzą uzasadnione obawy, w jakim celu T. Dybek buduje „prywatną” strukturę poza ustawowymi organami Izby. Niejasna jest też kwestia ponoszonych wydatków na ten cel, wskazana w budżecie na kwotę 2 716 438 zł.

4. Złamanie postanowień § 5 ust. 2 uchwały nr 23/ II KZF z 28 maja 2022 r. w sprawie wykazu funkcji, których pełnienie może być wynagradzane, oraz w sprawie wynagradzania i wysokości wynagradzania osób pełniących obowiązki na określonych stanowiskach, co szczegółowo wskazano w pkt. 3 powyżej „Powołanie koordynatorów Krajowej Rady Fizjoterapeutów wśród osób niebędących członkami tego organu”.

7. Notoryczne łamanie Regulaminu Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Regulamin KRF jest przyjęty w uchwale nr 32/II KRF z dnia 12 lipca 2022 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu Krajowej Rady Fizjoterapeutów.

Podczas posiedzeń KRF nagminne jest odrzucanie zgłaszanych merytorycznych poprawek, w tym np. do budżetu, a także niedopuszczanie ich pod głosowanie z powołaniem się na § 8 ust. 9 Regulaminu KRF, zgodnie z którym uwagi do projektów uchwał lub materiałów, o których mowa w § 8 ust. 5, członek KRF przesyła na właściwy adres poczty elektronicznej Biura Krajowej Izby Fizjoterapeutów, nie później niż na 3 dni przed planowanym posiedzeniem, a w przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 5 zdanie drugie – nie później niż na 1 dzień przed planowanym posiedzeniem.

Jeżeli poprawki są nie po myśli T. Dybka, są one przez niego bez jakiejkolwiek dyskusji odrzucane i niepoddawane pod głosowanie. Jednocześnie, jeśli poprawki dotyczą kwestii, z którymi T. Dybek się zgadza i jest to dla niego korzystne, zostają one poddawane pod głosowanie, nawet jeżeli nie spełniają warunku ich wcześniejszego przekazania. Jest to zatem działanie całkowicie dowolne i sprzeczne z Regulaminem KRF, równym traktowaniem członków organu i zasadmi działania samorządu.

Przykładem takiego działania jest przyjęcie pod głosowanie poprawki na posiedzeniu KRF w dniu 14 września 2022 r. pkt 18. Projekt uchwały przekazany członkom KRF nosił nazwę „w sprawie zatwierdzenia sprawozdania z realizacji projektu za okres do dnia 31 sierpnia 2022 r. oraz zatwierdzenia budżetu projektu pn. ,,FIZJOLEARNING – większe kompetencje fizjoterapeutów w pracy z pacjentem chorującym na choroby zakaźne, w tym COVID-19” do dnia 31 grudnia 2022 r.” (uchwała nr 69/II KRF). Do projektu uchwały 69/II KRF nie był jednak załączony budżet i wydaje się, że T. Dybek nie zamierzał wcale go prezentować. Przyjął natomiast poprawki wcześniej niezgłoszone zgodnie z § 8 ust. 9 Regulaminu – zamieniono słowa „budżet” na „sprawozdanie”. Analogiczna  sytuacja miała miejsce  przy opisanej w pkt. 1 powyżej uchwale  o zamianie wysokości składki członkowskiej.

8. Brak transparentności w działaniu KIF.

T. Dybek, mimo swoich zapowiedzi, nie stosuje zasad transparentności w funkcjonowaniu Izby. Pomimo szeregu pytań kierowanych przez czonków Rady w trakcie posiedzeń, jak i w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie udziela odpowiedzi, albo udziela z opóźnieniem, wskazując bezpodstawnie, że dana informacja nie jest informacją publiczną.

W naszej ocenie stanowi to naruszenie ww. ustawy i może powodować negatywne konsekwencje dla KIF np. poprzez zagrożenie zapłaty należności pieniężnych w postaci grzywny lub kosztów postępowania sądowego. Aktualnie wedle naszej wiedzy zostało złożone co najmniej kilka skarg do Sądu na bezczynność organu, oraz szereg pytań zadanych w trybie zapytania publicznego bez odpowiedzi.

Innym, równie jaskrawym brakiem transparentości jest niezamieszczenie informacji w Portalu Fizjoterapeuty na temat wyników oraz protokołu z głosowania nad uchwałą nr 167/II KRF głosowaną w trybie obiegowym i dotyczącą przyznania PWZFz z rażącą wadą prawną, o której była mowa w pkt. 4 powyżej.

9. Funkcjonowanie T. Dybka w środowisku ochrony zdrowia.

Poza samorządowa działalność T. Dybka także wzbudza wątpliwości i naraża na szwank dobre imię KIF. Wedle informacji medialnych, potwierdzonych na posiedzeniu KRF, T. Dybek został zwolniony dyscyplinarnie z Politechniki Opolskiej, ponieważ zgodnie z tymi informacjami, nie przychodził do pracy.

Jest to chyba pierwszy w historii przypadek, gdy prezes samorządu zawodu zaufania publicznego, od którego wymaga się znacznie więcej z uwagi na znaczenie dla społeczności, został zwolniony dyscyplinarnie przez swojego pracodawcę. Podważa to wiarygodność i wizerunek T. Dybka  jako Prezesa KRF, jak i całego samorządu zawodowego, bowiem postrzegany może być przez pryzmat tego zdarzenia.

Coraz częściej  zauważany  jest również brak reprezentacji KIF, w tym w szczególności Prezesa KRF, na kluczowych konferencjach branżowych, oraz brak merytorycznych wypowiedzi w mediach i spotkań z instytucjami działającymi w obszarze ochrony zdrowia.

10. Manipulacje, półprawdy oraz narracje, wprowadzające kryzys i polaryzację środowiska – „Fakty i mity T. Dybka”.

    1. Dybek chwali się, że wprowadził bezpłatną opiekę prawną, ale jest to manipulacja, gdyż od samego początku funkcjonowania samorządu pracownicy Działu Prawnego Biura KIF udzielali fizjoterapeutom pomocy prawnej w ramach składki członkowskiej. Od 2020 r. pomoc prawna została sformalizowana i pytania fizjoterapeutów dotyczące kwestii prawnych wpływały przez Portal Fizjoterapeuty, co umożliwiało pełne monitorowanie procesu udzielania pomocy. W trakcie dwóch lat udzielono na piśmie ponad 5 tysięcy porad prawnych. Różnica więc polega wyłącznie na tym, że obecnie pomoc prawną wyprowadzono „na zewnątrz” – do zewnętrznej kancelarii prawnej, co znacznie zwiększa koszty.Dyskusyjny jest też zakres udzielanych porad, tj. czy składki fizjoterapeutów powinny być przeznaczane na prywatną pomoc prawną (np. spadki, rozwody, umowy najmu, itp.), wykraczającą poza kwestie wykonywania zawodu. Inną kwetią pozostaje nieweryfikowalna jakość udzielanych porad, gdzie podmiot udzielający takiego świadczenia jako podmiot całkowicie zewnętrzny nie ma wystarczającej wiedzy merytorycznej dotyczącej funkcjonowania zawodu fizjoterapeuty.
    2. Twierdzenie, że „Uchwała nr 23/II KZF pochłania ¼ budżetu KIF i jest to inicjatywa poprzedniej kadencji” to wyłącznie narracja T. Dybka, która jest dla niego wygodna. Prawdą jest, że projekty uchwał na II KZF przygotowane były przez KRF pierwszej kadencji, ale to Zjazd przyjął te uchwały. Ten sam Zjazd, na którym T. Dybek został wybrany na Prezesa, a więc w którym stronnictwo popierające Prezesa miało większość. Należy przy tym wskazać, że w innych kwestiach zgłaszano poprawki, np. co do liczby członków organów, które były przegłosowywane przez KZF. Faktem też jest to że, głosowanie uchwały nr 23/II KZF odbyło się już po wyborze T. Dybka na Prezesa (uchwała nr 13/II KZF) i była to jedyna uchwała, do której nie zgłoszono właściwie żadnych uwag. Tym samym, mając wiekszość głosów na II KZF, T. Dybek mógł zgłosić zgodnie z obietnicą obniżenie wynagrodzenia Prezesa, jak widać zmienił zdanie tuż po objęciu tego stanowiska.

      Natomiast dowolna i niezgodna z intencją Zjazdu interpretacja ww. uchwały powoduje nadmiarowe wydatki, o czym była mowa powyżej i jest to wyłączna decyzja T. Dybka.

    3. „Zaległości windykacyjne na 7 mln zł – zaniedbanie poprzedniej kadencji”. Jest to tylko częściowa prawda, okraszona narracją T. Dybka, gdyż faktycznie w okresie pierwszej kadencji powstały zaległości z tytułu ściągalości składek. Nie jest jednak prawdą, że w czasie pierwszej kadencji nie była prowadzona windykacja. Należy jednak wziąć pod uwagę, że pierwsze 3 lata były bardzo dynamicznym okresem budowania samorządu: infrastruktury, zasobów osobowych, sytemów informatycznych. Był to również czas przeprowadzenia niezwykle czasochłonngo procesu rejestracji wszytkich fizjoterapeutów. Izba, w pierwszych latach swojej działalności, nie była zwyczajnie wydolna do prowadzenia takiej widnykacji. Natomiast na ostatnie dwa lata kadencji przypadł czas pandemii i bardzo trudnego, również pod względem ekomicznym, okresu dla fizjoterapeutów. Mimo to Izba (niezależnie od stałego odpisu 3% na wsparcie) była w stanie, bez ryzyka utraty płynności finasowej, wygenerować dodatkowy 1 mln zł na bezzwzrotną zapomogę dla 1000 fizjoterapeutów, którzy z powodu pandemii znaleźli się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej.
    4. „Zbudowanie systemu do prowadzenia dokumentacji medycznej Finezjo jak i platformy e-learningowej Fizja – jest inicjatywą poprzedniej kadencji”. I to akurat jest całkowitą prawdą i powodem do dumy dla wszytkich, którzy przyczynili się do powstania tych i pozostałych sytemów informatycznych KIF, a przede wszystkim dla fizjoterapeutów, którzy mogą korzystać z tak nowoczesnych rozwiązań z korzyścią dla swoich pacjentów. Nadużyciem ze strony T. Dybka jest natomiast to, że podaje kwotę 1,8 mln zł jako roczny koszt utrzymania wszytkich systemów informatycznych, w tym: obsługi i utrzymania Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów, Portalu Fizjoterapeuty, czasopism (Physiotherapy Review, Głos Fizjopterapeuty), strony inernetowej i codziennej obsługi Biura, wraz z wynagrodzeniami pracowników Działu Cyfryzacji. Co też istotne, pozycja kwotowa, o której mowa nie występuje w budżecie, a suma kwot pozycji powiązanych z IT (bez wynagrodzeń) to kwota 1 630 590 zł. Przy zestawieniu z kwotami na wynagrodzenia koordynatorów (1 083 981 zł), lub kosztami działalności w regionach (2 716 438 zł), jest to zwykła manipulacja. Warto też podkreślić, że każdy z tych systemów jest nieocenioną i unikatową bazą danych o naszej grupie zawodowej i wyceniony wg stawek rynkowych jest olbrzymim, od kilku do kilkunastu milionowym aktywem wypracowanym w pierwszej kadencji, podnoszącym wartość KIF.

      Systemy te niosą przede wszystkim ogromną wartość dla pacjentów, bo to dzięki nim fizjoterapeuci mogą sprawozdawać informacje do rządowych platform, wpływać na jakość danych i poprawę polityki zdrowotnej. To dzięki tym systemom przyszłość nasza i naszych pacjentów (którymi sami również możemy się stać) może być lepsza. Inni czerpią z nas przykład i dopytują o podobne rozwiązania dla swoich grup zawodowych.
    5. Narracja T. Dybka – „I kadencja – podnajem biur regionalnych na kwotę 67 tys. zł oraz 2 biur w Warszawie na kwotę 272 tys. zł bez możliwości rezygnacji. Działanie obecnej kadencji – podnajem 1 biura w Warszawie, stworzenie 7 biur regionalnych”.

      Fakty: intencją pierwszej kadencji (oczywiście można się z tym nie zgdzać), było uruchomienie biur terenowych, otwartych dla wszystkich fizjoterapeutów, które będą miejscem spotkań i miejscem do organizowania warsztatów, szkoleń, mikro konferencji, gdzie będzie można również załatwić wszelkie sprawy właściwe dla regionu. Średni miesięczny koszt biura mieścił się w granicach cen rynkowych najmu w poszczególnych regionach Polski. Porównywanie cen bez porównywania jakości obiektów, jak i ich dostępności czy funkcjonalności, jest zwykłą manipulacją.

      Brak możliwości wypowiedzenia umowy przed jej zakończeniem również jest prawdą, z tym że można tę informację różnie interpretować. Umowa najmu na czas określony, czyli bez możliwości wypowiedzenia, zwłaszcza w przypadku biura w Warszawie, jest gwarancją i zabezpieczeniem inetresu Izby przed możliwością wcześniejszego wypowiedzenia umowy. Wie to każdy, kto choć raz w życiu zdecydował o inwestycji w lokal. Warto w tym miejscu wskazać, że przy obecnej liczbie zatrudnionych osób (ponad 100) oraz niezliczonej liczbie procesów, którymi zarządza Biuro KIF celem zapewnienia prawidłowej obsługi 75 tys. fizjoterapeutów, proces zmiany biura – od podjęcia takiej decyzji, przez znalezienie właściwego miejsca, po zawarcie umowy i przeprowadzenie prac adaptacyjnych, aż do podłączenia wszystkich systemów i rozpoczęcia pracy w nowej lokalizacji to okres około 2 lat. Okres zmiany kadencji zbiegł się w czasie z koniecznością zmiany biura na większe, m. in. w związku z podjęciem się realizacji projektu „FIZJO-LEARNING” i planowanym zatrudnieniem dodatkowych osób do jego realizacji, jak również planowaną zwiekszoną liczbą członków organów Izby, którym należy zapewnić miejsce do pracy.

Podsumowując, T. Dybek swoimi działaniem  administracyjnym, wizerunkowym  i organizacyjnym zagraża funkcjonowaniu Samorządu Zawodowego Fizjoterapeutów. Wnosimy zatem o odwołanie T. Dybka  z funkcji  Presa KRF.